NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حدثنا مجاهد
بن موسى
بغدادي
والفضل بن سهل
الأعرج
بغدادي وغير
واحد قالوا
حدثنا عبد
الرحمن بن
غزوان أبو نوح
حدثنا ليث بن
سعد عن مالك بن
أنس عن الزهري
عن عروة عن
عائشة أن رجلا
قعد بين يدي
النبي صلى
الله عليه
وسلم فقال يا
رسول الله إن
لي مملوكين
يكذبونني
ويخونونني ويعصونني
وأشتمهم
وأضربهم فكيف
أنا منهم قال
يحسب ما خانوك
وعصوك وكذبوك
وعقابك إياهم
فإن كان عقابك
إياهم بقدر
ذنوبهم كان
كفافا لا لك
ولا عليك وإن
كان عقابك
إياهم دون
ذنوبهم كان
فضلا لك وإن
كان عقابك
إياهم فوق
ذنوبهم أقتص
لهم منك الفضل
قال فتنحى
الرجل فجعل
يبكي ويهتف
فقال رسول
الله صلى الله
عليه وسلم أما
تقرأ كتاب
الله { ونضع
الموازين
القسط ليوم القيامة
فلا تظلم نفس
شيئا وإن كان
مثقال }
الآية فقال
الرجل والله
يا رسول الله ما
أجد لي
ولهؤلاء شيئا
خيرا من
مفارقتهم أشهدكم
أنهم أحرارا
كلهم قال أبو
عيسى هذا حديث
غريب لا نعرفه
إلا من حديث
عبد الرحمن بن
غزوان وقد روى
بن حنبل عن
عبد الرحمن بن
غزوان هذا الحديث
Âişe (r.anha)’dan
rivâyete göre,
Adamın biri Rasûlullah
(s.a.v.)’in huzuruna oturdu ve:
Ey Allah’ın Rasûlü!
dedi. Benim kölelerim var bana yalan söylüyorlar, bana hainlik yapıyorlar ve
benim emirlerime isyan ediyorlar, Ben de onlara sövüp sayıyor ve dayak
atıyorum. Bunlardan dolayı benim halim ne olacak? Rasûlullah (s.a.v.) şöyle
buyurdu:
“Sana olan hainlikleri
isyanları ve yalanları ile senin onlara verdiğin ceza hesap edilecek senin ceza
onların suçu kadar ise hesap başa baş gelecektir. Ne alacağın nede vereceğin
olacaktır. Eğer senin verdiğin ceza suçların altında ise senin onlardan
alacağın kalmıştır. Eğer senin verdiğin cezalar suçlarının üstünde ise fazlası
onlar için senden kısas olarak alınacaktır.” Bunun üzerine adam bir kenara
çekilerek hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Sonra Rasûlullah (s.a.v.) şöyle
buyurdu:
“Allah’ın Kitab’ını
okumuyor musun? Enbiya sûresi 47. ayette; Allah ne buyuruyor:
“Ve kıyamet günü öyle
doğru, öyle hassas teraziler kurarız ki, kimse en küçük bir haksızlığa uğratılmaz,
bir hardal tanesi kadar bile olsa, herşeyi tartıya sokarız. Hesap görücü
olarak, kimse bizden ileriye geçemez.” Bunun
üzerine adam:
Vallahi Ey Allah’ın
Rasûlü! Bu kölelerimle benim aramın ayrılmasından başka bir çözüm bulamıyorum
sizi şâhid tutarım ki onların hepsi hürdür.
İzah:
(Müsned: 25197)
Tirmizî: Bu hadis
garib olup bu hadisi sadece Abdurrahman b. Gazvan’ın rivâyetiyle bilmekteyiz.
Ahmed b. Hanbel de bu hadisi yine Abdurrrahman b. Gazvan’dan rivâyet etmiştir.